زندگی یه دانشمند عاشق فصل۳ پارت۲ ( یک هفته )
·
1402/5/22 08:24
· خواندن 7 دقیقه
به خودم اومدم و با خجالت بهش جواب آره دادم . نفس عمیق کشید و سعی کرد که جَوّ اتاق رو ثابت نگه داره .
شینجی : گوش کن ... میدونم اینجا بودن سخته ، ولی فقط برای یک هفتس ؛ چشم بهم بزنی سریع تموم میشه و برمیگردی پیش جِروم .
با حرفاش ، دلم رو آروم کرد .
_ تازه اگر تمیزکاریِ اینجا رو زودتر تموم کنی ، میتونی سریعتر برگردی . ولی ... من نمیتونم بهت کمک کنم چون نیک خیلی عصبی میشه و ممکنه سَرِ تو خالیش کنه .
و بعد دستش رو روی سَرَم گذاشت و با چشماش ، بهم نگاه کرد . لبخندی زد و از اتاق بیرون رفت تا لباسم رو عوض کنم . پتو رو از رو خودم برداشتم و لباس خدمتکاری جدیدم رو پوشیدم . موقعی که داشتم پاپیون کمرم رو میبستم ، یاد جِروم افتادم ... ینی الان تنهایی تو آزمایشگاه چیکار میکنه ؟ ناراحته ؟... میخواستم گریه کنم ولی به خودم اومدم و جلوی گریه‌ام رو گرفتم . صدای تق تق دَر اومد . صدایی از پشت دَر گفت :
شینجی : ماریا بیا نیک کارِت داره .
ماریا : خیله خب.
پاپیون رو محکم تر کردم و دَر اتاق رو باز کردم . شینجی تا من رو دید خشکش زد .
شینجی : اگه جِروم اینجا بود بهت حمله میکرد .
و پقی خنده کوچیکی زد . منم خنده کوچیکی زدم و باهم از پله ها پایین رفتیم .
ماریا : آمم...نیک باهام چیکار داره ؟
شینجی : میخواد بهت بگه که چیکار کنی .
ماریا : ...
به دَر قهوه ای رنگ بزرگی رسیدیم . شینجی دَر زد و با اجازه نیک ، داخل رفتیم . نیک وقتی من رو دید ، مثل شینجی خشکش زد و نگاهش به سینه هام بود . خودم رو جمع و جور کردم و با لحن خیلی آرومی گفتم :
ماریا : ببخشید ، کاری باهام داشتید .
نیک با حرفم به خودش اومد و بهم نگاه کرد و با لحن جدی و مغرورانه گفت :
_ ما امشب مهمون داریم ، اگر دو تا از مکان های بزرگ مهمونی رو تمیز کنی ، میذارم دو روز زودتر برگردی . ولی اگر تا ۱۰ شب نرسی تمیز کنی ، شب رو پیشم بدون چون و چرا میگذرونی .
به شینجی نگاه کردم که نفسش بند اومده بود . انگار میخواست کمکم کنه که تو دام نیک نیوفتم ولی نمیتونست...
نیک : شینجی حواست بهش باشه ... جهش یافته ها خطرناکن ... درست مثل پدر جِروم.
شینجی : خیله خب.
نیک : میتونید برید.
دَر رو که بستیم ، شینجی من رو راهنمایی کرد به اولین سالن بزرگ و مجلسی... نمیدونستم این قصر همچین جای خوشگلی داره ، غرق تماشا بودم که شینجی گفت :
_ این اولین جایی که تو باید سریع تمیزش کنی ... ولی گوش کن ..
سَرَم رو به طرف شینجی برگردوندم .
_ ببین ... نیک مثل یه گرگه ... منتظره که یه فرصت پیدا کنه و شکارت کنه . این لباسای خدمتکاریت ... خب ... این لباس...
شینجی یکم اینور و اونور رو نگاه کرد و صورتش رو سمت من برگردوند .
_ ببین ماریا حقیقتا اینه که سینه هات خیلی بزرگن ، نیک هم از این مدل دخترا خوشش میاد .
از خجالت سرخ شدم و خط سینه هام رو با دست هام پوشوندم .
ماریا : من نمیخوام اون پسره هیز بهم دست بزنه تروخدا یکاری کن .
شینجی نزدیک تر اومد و سَرَم رو ناز کرد . لحن صداش رو مهربون تر کرد .
شینجی : هیچ نترس ... فعلا سریع برو اینجا رو تمیز کن و گردگیری کن تا بیام .
و آروم دَر سالن رو باز کرد و خارج شد . همون لحظه چشمم به سطل و جارو و طِی افتاد . اونا رو سریع برداشتم و مشغول تمیز کردن کف سالن شدم . تقریبا یک ساعت و خورده ای وقتم صرف تمیز کردن کف سالن شد . حسابی پیشونیم عرق کرده بود و نفس زنان رو زمین افتادم . دستام بخاطر اینکه چوب جارو رو زیاد گرفته بودم درد میکردن . ولی ناامید نشدم و سریع بلند شدم . نوبت رسید به گردگیری . یه دستمال دور دهنم بستم و همه دکوری ها و تابلو ها رو برق انداختم . بعد از اون، نوبت رسید به پنجره ها که حسابی کثیف و بد قیافه بودن . اونا رو با آب و کهنه حسابی تمیز کردم و خشکشون کردم ، همون موقع که داشتم تمیز کاری میکردم ، صدای باز شدن دَر اومد .
دورا : نوکرِ بدبخت لذت میبری ؟
جوابش رو ندادم .
دورا : هوی ! دارم باهات حرف میزنم .
ماریا : ...
من با بیخیالی انگار که وانمود میکردم کسی اونجا نیست ، کارَم رو میکردم . صدای قدم هاش اومد که داشت نزدیکم میشد . یهو موهام رو از پشت سر کشید و من رو از پشت پرت کرد رو زمین .
دورا : آخی ، بمیری که انقدر مظلومی ، فدای سَرِت که افتادی هر هر هر هر .
کم کم از سر عصبانیت داشتم نیمه دومم رو فعال میکردم ؛ که یهو شینجی از دَر وارد شد و من رو با اون حالت دید .
شینجی : ماریا ! داری چیکار میکنی ؟
دورا : داشتم حال و احوالش رو میپرسیدم و ازش بخاطر کار اون شبم عذر خواهی میکردم .
ماریا : دروغگو !!
صورتش رو مظلوم نشون داد و با ترس سمت شینجی دوید .
شینجی : ماریا اصلا کارِت قشنگ نبود . داره ازت عذرخواهی میکنه .
ماریا : نه داره دروغ میگه !
شینجی : دورا لطفا برو بیرون .
دختره پست فطرت با حالتی مظلوم و با ادب گفت :
دورا : چشم شینجی ...
و بعد راهش رو کشید و رفت . بدنم سیاه شده بود و موهام گلبهی شده بود . از سر عصبانیت بدنم میلرزید دود سیاه رنگ دور و اطرافم میچرخید ، با نگاهم به شینجی داشتم میفهموندم که نباید حرفای اون دختره رو باور میکردی ... ولی اون با آرامش و درحالی که دوتا دستاش تو جیب شلوارش کرده بود ، طرفم اومد . با لحنی خیلی آروم گفت :
شینجی : عصبانیت دشمنته.... نه دورا ... با عصبانی بودن نمیتونی کاری کنی .
دستاش رو دور کمرم برد و من رو به طرف خودش کشوند .
ماریا : شینجی داری چیکار ...
دو تا از انگشت های شینجی رو پشت گردنم احساس کردم که داره فشارشون میده . همون لحظه ، بدون اینکه خودم بخوام ، قدرتم غیر فعال شد .
شینجی : جِروم هم وقتی مثل تو عصبانی میشد ، قدرتش فعال میشد و من با این روش آرومش میکردم . لطفا سعی کن تلاش کنی عصبانی نشی . به هر حال نقطه ضعف شماها مشترکه .
ماریا : اوهوم ...
شینجی نگاهی به سالن انداخت و لبخند رضایت رو لباش نشست .
_ آفرین چقدر خوب اینجا رو تمیز کردی . حالا بیا بریم سالن بعدی .
باهم رفتیم به اتاق بعدی . به ساعت نگاه کردم . ۷ شب بود . تا ساعت ۱۰ ، ۳ ساعت دیگه مونده بود . پس با هرچی سرعتی که داشتم ، اونجا رو تمیز کردم . ساعت ۱۰ و ۳ دقیقه کارَم تموم شد که نیک و شینجی وارد اتاق شدن . نیک با دقت به همه جا نگاه میکرد که ببینه آیا من تمیزکاریم خوب بوده یا نه . بعد با ناامیدی گفت که کارَم خوب بوده و باعث شد که احساس امنیت کنم . منم از سَرِ خستگی و با اجازه شینجی تو اتاقش خوابیدم. شینجی هم با گروهش به استقبال مهموناشون رفتن ...
خب بچه ها امیدوارم که خوشتون اومده باشه 💜 راستی یه چیزی ! فک کنم عکسای ماریا و جروم رو دیده باشید ... اگر هم ندیدید حتما برید ببینید چون واقعا عکس های قشنگی گذاشتم ازشون ، و آها میخواستم یه چیزی بگم . چشمای ماریا آبی هست ولی فن های ماریا چشم هاش رو قهوه ای هم رنگ موهای ماریا میکنن. جریان زخمی شدن چشمای جروم و اون پسر مو نارنجیه هم تو رمان های آینده متوجه میشید .
من و یکی از بهترین دوستم 🖤
البته بچه ها سازنده بازی Angel رو به عنوان بهترین پلیر بازی معرفی کرده ، چون اون همه لباسا ، وسایل ها ، و جهش یافته ها رو داره از جمله همه جروم ها و همه ماریا ها ... اگه سواله براتون همه جروم ها و همه ماریا ها ینی چی ، ینی اینکه از جِروم ۳ تا لباس هست و از ماریا هم ۳ تا لباس هست که اگر داشته باشیشون به عنوان بهترین پلیر شناخته میشی...
من و آنجل یه ساله هم رو میشناسیم ... قبلنا که تو نسخه های قدیمی بازی بودم ، آنجل خیلی بهم اهمیت میداد و بیشتر باهم وقت میگذروندیم . ولی وقتی گوشیم سوخت و مجبور شدم از بازی برم ، آنجل کلی دوست پیدا کرد ...تازه به غیر از دوست یه دوست پسر هم گیرش اومد که همش درحال چت کردن با اونه . کلا آنجل خوشگل ترین لباسا که الان نیستن رو داره و پز میده 😂👍🏻
اینجا با نیمه دوم جِروم اومده. البته من بهش گفتم بپوشتش چون میخواستم ازش عکس بگیرم 😂🤍
بچه ها سازنده با دو بُعدی ( نقاشی ) صورت جروم رو خیلی خوشتیپ طراحی کرده بود ولی وقتی اومد سه بُعدیش کنه ، خیلی زشت شد پس توجه نکنید ایششش😂
اینم اکانت سومش 🤍 با ماریای ساحلی اومده بود 🖤🧡
